नेपाल संस्कृत विश्वविद्यालय, वाल्मीकि विद्यापीठको न्याय विभागले गुरुपूर्णिमाका सन्दर्भमा गुरु अभिनन्दन समारोह आयोजना गर्यो । न्याय विभागाध्यक्ष प्राध्यापक जगतप्रसाद उपाध्याय 'प्रेक्षित’ ज्यूको सभाध्यक्षता एवम् नेपाली भाषावाङ्मयका महामनीषि एवम् महासमालोचक प्रा.डा. वासुदेव त्रिपाठीज्यूको प्रमुखातिथ्य, ने.सं.वि. अनुसन्धान केन्द्रका कार्यकारी निर्देशक प्रा.डा. सुधन पौडेल र वाल्मीकि विद्यापीठका प्राचार्य प्रा. डा. भागवत ढकालको विशिष्टातिथ्य तथा ने. सं. वि. प्राध्यापक संघका सभापति प्रा.डा. मुकुन्दप्रसाद लामिछाने, ने. सं. वि. प्राध्यापक संघका पूर्व सभापति प्रा. डा. शान्तिकृष्ण अधिकारी, नेपाल प्रज्ञा
नारायणहिटीको नयाँ भवन बन्नुअगाडि राजा महेन्द्र बाहिरबाट हेर्दा एकतले जस्तो देखिने सानो महेन्द्रमञ्जिल बंगलामा बस्थे । राजाका नातेदारलाई लिएर कैयौँ पटक हामी त्यो बंगलामा जान्थ्यौँ र एडीसी बस्ने फलैचामा बस्थ्यौँ ।ढोकानेर एडीसीहरू बस्थे । उनीहरू भित्र जान पाउँथेनन् । पाहुना भित्र गएपछि हामी पनि एडीसीहरू बस्ने जिनको खोल हालेको लम्पटमा बस्थ्यौँ । राजाले पाहुनालाई लिएर भित्र गइसकेपछि मात्र हामी त्यहाँ बस्न पाउँथ्यौँ ।म अलि छुकछुके र उल्लु थिएँ । मलाई एडीसी बस्ने लम्पट साह्रै मैलो लाग्यो । हातले लम्पटमा हिर्काउँदा बुङ्ग धुलो उड्यो । मैले एडीसी कप्तानलाई राजा हिंड्ने कोरिडरको लम्पटमा यस्तरी धुलो
A team of researchers from Japan, Nepal and Australia in recent years conducted a study that involved training community health workers, building the capacity of peer supporters and empowering patients with type 2 diabetes mellitus for the management of disease conditions. The focus of the project was to support primary health care systems in terms of designing and implementing the type 2 diabetes management approaches at the primary care level. The project used a randomized controlled design and was implemented in two districts (Kavrepalanchock and Nuwakot) of Nepal.The findings of th
नेपाली समाजमा असार १५ भन्नेबित्तिकै दही–चिउरा खाने दिन भनेर बुझिन्छ। अचेल धान दिवस तथा रोपाइँ महोत्सव पनि भनिन्छ। किन यही दिनलाई दही चिउरा खाने दिन भनिएको होला ? कहाँबाट यसको प्रचलन आयो ? असार १५ को महत्त्व के छ ? प्रश्न धेरै छन्। चित्तबुझ्दो उत्तर खोज्ने प्रयास यस लेखमा हुनेछ।लोकोक्तिअनुसार नेपाल एकीकरणका बखत पृथ्वीनारायण शाहलाई गुरु गोरखनाथले दही खुवाएर ‘पराक्रमी हुनु’ भन्ने आशीर्वाद दिएका थिए। त्यही आशीर्वाद पाएपछि नेपाल एकीकरणका क्रममा शाहले जताततै विजय पाउन थाले। त्यसपछि गोरखकालीको पूजा गर्न थाले भन्ने कथा छ। असार १५ गते नै गोरखकालीको पूजा पनि गरिन्छ। त्यसैले सोही समयदेखि असार १५ गते दही
अकेलेपनमा कसैको प्रतीक्षाहुँदैन ,टकराव हुँदैन ,प्रतिकार पनि हुँदैन ,अंतर्मनमा डुबल्कि लगाउन समय पाउने छन ,जो लगाउ छ यहाँ डुबल्कि , कहिलै अकेलापन हुदैन ।सफलताको नयाँगुड -सिद्धांत पाउन,प्रभु-मिलनको लागि , अकेलेपन भन्दा राम्रो विकल्प केही हुन सक्दैन ,अकेलेपनको एकान्तवास बन्यो , साथी भन्दा राम्रोकोही हुन सक्दैन , यो भन्दा राम्रो जीवन साथीकोही हुनै सक्दैन ।
कविता --- "" तिमी सम्झ ""केही तिमी सम्झ केही उसले मान व्यवहार तब ठीकले चल्छ ।आफ्नो - आफ्नो हठमा रहे न तिमी सुन्छो न उ सुन्छ ।। यदि चाहन्छो अनुकूल व्यवस्था तिमी प्रतिकूल यो ठीक छैन।दृढ़ता त चाहिने छ जीवनमा तर जिददी कुनै पनि ठीक छैन ।।माधुर्य भर रसहीन हृदयमा न दम्भ र अभिमान सदा।सरल छैन जीवनको पथ यसैले रहे शुष्क काष्ठले बने सदा।।छ क्रोध मूल जड़ मनको कर्ता अनुभूति भूलले पनि हुन नदेउ ।यो अंहकारले नै पोषण गर्छ &n
" गजल "उसको हरेक चोटमाऑशु बगेको याद छ !उसले हरेक पल मलाई पराया सम्झेको याद छ !!आकाशको तारां तोडेर ल्याउने कुरा थियो !मैंले उसलाई सुन्दर चान्द्रमादिएको पनि याद छ !!हजूर म उसलाई ऑखामा राख्न चाहन्थे !उसले चौक चौकमा मलाईकसरी नचायो याद छ !!ज्यान पनि मांग थियौ त यो हंसेर दिन्थे उसलाई !दिल चिरेर बॉच्न सिकायोतिमीले त्यो पनि याद छ !!मन तृपत हुन्जेल खिलौना सम्झी खेल्दै रहयौ मसंग !कति सजिलैसंग मलाईकिनारां लगायौ त्यो याद छ !!भनि रह्यौ मलाई सबैका सामने आफ्नो "प्राण प्रिय "!एक्लै हुँदा मलाई कहिले पनि
कविता -आ़ॅंखामा शितलता बसेको छु झ्यालमा ऑखा टेकेर शून्यतामा हेर्दै !मन भित्र अनेक प्रश्नहरुको आक्रमण म आफै संग कुरा गरी रहे !निरुत्तर भई नै रहे !बितेका दिनलाई सम्झी रहे !मानौ आफूलाई नै सम्झी रहे !कहाॅं ठीक -ठाक हुन्छ यो ज़िन्दगी वालपनदेखि आजसम्म जानिएन ,कति सपना टुटे आफ्नो छुटे ,वर्षों बसे जो ठाउमा ,त्यो ठाउको माटो छुटे , संग रिश्ता ,नाता ,साथी संगी छुटे . तब पनि आज आ़ॅंखामाशीतलता किन छ ..? जसले भुल्यो मलाई उसको कमी किन छ ..?आज फेरी यो आ़ॅंखालाई त्यो पलको प्रतीक्षा किन छ ..?जसको बर्षों पहिले बाध्
कविता - " तिमी "तिमी -तिमी केवल तिमी हौ, मनको राजा तिमी हौ ।कुवामा शीतल हौ , हेर्दा त जल हौ ।धूमिल निशाबाट मनमोहक, गोधूलिको तिमी पल हौ ।यो मनमा मुस्कुराउ न, तिमी मेरो बल हौ ।बाग बगिनामा शोभा मेरी, तिमी त्यो कुसुमको दल हौ ।जे पनि हौ मेरी हौ, आउने वाला कल हौ । -देवेन्द्र किशोर ढुङगाना भद्रपुर, झापा
शब्दहरुको आवाज़---------------------मेरो प्यार मेरो क्रोध , मेरो घृणा मेरो स्वीकृति , सबै कुरा यो कलमबाट , यसको रोशनीबाट हुन्छ।मेरो नज़रको सामुन्ने, जब शब्द मुस्कुराउने छ ,उ प्रेम बनेर फेरी , कागजमा उतर्ने छ।उल्झनमा जब कोही , कतै पाइने छ , तब त्यो अनुभूतिले मेरो , यो कागजमा ढल्ने छ।हार्ने छन जब अक्षरहरु , आफैसंग बनेका शब्दहरुबाट , बनाउने छु नयाँ महल फेरी , उनको नै अलग अर्थहरु बाट ।केही शब्दहरुका साथ कतिपय , उनको आस-पास घटित छ क्षत बिक्षत हुन्छन जब उ , अति दर्द उनमा पालित छ। समेटने छु ती सबैलाई , केही मरहम पनि लगाउने छु ,&
Copyright © 2021 / 2025 / Esoul Media (P) Ltd. / All Rights Reserved.
